Yunus Emre’nin başyapıtı: İlim İlim Bilmektir

Yunus Emre'nin (1240–1320), şiirleri, sekiz asırdır dilden dile, gönülden gönüle dolaşır; çünkü söylediği şey ne eski ne yenidir, ezelî ve ebedîdir: İnsanın asıl bilmesi gereken şey kendisidir, kendisinin içindeki Hak’tır.

“İlim ilim bilmektir” diye başlayan ve genellikle “Kendin bilmek” redifli ilahi olarak okunan bu şiir, Yunus’un en bilinen, en çok ezberlenen ve en derin manalı eserlerinden biridir. Zahirî ilmin, diploma ve kuru bilginin yetmediğini; asıl ilmin “marifetullah” yani Allah’ı bilmek, O’nu gönülde bulmak olduğunu çarpıcı bir sadelikle anlatır.

ÏLİM KENDİN BİLMEKTİR

İlim ilim bilmektir

İlim kendin bilmektir

Sen kendini bilmezsin

Ya nice okumaktır

Okumaktan murat ne

Kişi Hak'kı bilmektir

Çün okudun bilmezsin

Ha bir kuru ekmektir

Okudum bildim deme

Çok taat kıldım deme

Eğer Hak bilmez isen

Abes yere gelmektir

Dört kitabın mânâsı

Bellidir bir elifte

Sen elifi bilmezsin

Bu nice okumaktır

Yiğirmi dokuz hece

Okursun uçtan uca

Sen elif dersin hoca

Mânâsı ne demektir

Yunus Emre der hoca

Gerekse bin var hacca

Hepisinden iyice

Bir gönüle girmektir

YUNUS EMRE